سلام سردار سلیمانی این روزها دلم بد جور برای غربت و غریبی امام خامنه ای گرفته

نمیدانم با کدامین زبان احساساتم را به ولی امرم بگویم…

تنها کلمه ام این است شرمنده ام آقا

میدانی شرمنده از چی؟

از غفلت ،بیمار دلی ،خواب طولانی ،از همه کارهایم، از تمام بی لیاقتی هایم، از وجودم از سربار بودنم ، از اینکه بعد از پنج سال هیچ…

ولی

ولی خوشحالم از وجود شما سردار خوب ما ،که میتوانی یک دلخوشی برای آقایم باشی ، هر چند من و امثال من کوتاهی کردیم

نمیتوانم بگویم می آیم و در کنارت با تمامی دشمنان اسلام میجنگم ، اگر این حرف را بزنم ادعایی بیش نیست نه که دوست نداشته باشم،مشکلم این است که در توانم نیست و تنها کاری که میتوانم انجام دهم

دعا برای پیروزی شما و فرج آقاست